ต้นที่จะกล่าวถึงในบทความนี้ยังไม่ใช่เรื่องต้นกาแฟ แต่เป็นต้นเหตุ ต้นเรื่องที่ผมได้มีโอกาส
สนใจเรื่องเกี่ยวกับกาแฟ ซึ่งมันก็มีอยู่ว่า
เมื่อไม่นานมานี้ ผมมีโอกาสได้ไปที่จังหวัดลำพูน ที่หมู่บ้านดอยป่าแป๋ครับ
(แป๋ แปลว่าสันนะครับ เช่นสันเขา อะไรประมาณนั้น)
แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นครับ เพราะหมู่บ้านแห่งนี้ เป็นแหล่งผลิตกาแฟป่าชั้นดี
ที่อาศัยการปลูกต้นกาแฟรวมไปกับธรรมชาติ ใต้ร่มไม้ใหญ่ หรือปลูกในป่า เพื่อคงความเป็นเอกลักษณ์ของกาแฟป่าไว้ให้มากที่สุดครับ กาแฟที่นี่จึงโดดเด่น มีกลิ่นหอมน้ำผึ้ง หรือถ้าหากใส่น้ำตาลอ้อยลงไปแล้ว ก็จะหอมหวานเช่นน้ำมะตูมเลยครับ
จากเรื่องราวของกาแฟของหมู่บ้านดอยป่าแป๋นี้เอง ทำให้ผมได้พบกับ พี่เขยเล็ก ที่เป็นคนทำกาแฟอยู่ที่นี่ครับ ที่เล็กดูแลตั้งแต่การปลูก การเก็บ การหมักเชอร์รี่ และการคั่วกาแฟ แถมยังมีการแฟคั่วมือ ไว้ให้คนที่ได้แวะเวียนไปยังหมู่บ้าน ได้ลิ้มรสกันอีกด้วยครับ เรียกว่าทำเองตั้งแต่ปลูกยันคั่วเลย
(นี่แหละครับพี่เขยเล็ก หรือพี่เล็ก หน้าตาโหด ๆ แบบนี้ แต่ใจดีนะครับ )
จากการลิ้มรสกาแฟของพี่เขยเล็กนี่เอง ที่ทำให้ผมเริ่มสนใจเรื่องกาแฟ
จึงนั่งหาข้อมูลอยู่ประมาณสองวัน นั่งอ่านตั้งแต่เช้าจรดเย็น ไม่ใช่นั่งอ่านตลอดนะครับ อ่านได้สักพัก ก็อู้บ้างไรบ้าง พอรู้แล้วก็อยากเอามาเล่าให้ฟังกันน่ะครับ
ผมเชื่อว่าหลายคนชอบดื่มกาแฟกัน สังเกตได้จากร้านกาแฟที่ผุดขึ้นเป็นดอกเห็ด ฮ่าๆ
บางคนก็อาจกินแก้ง่วงเฉย ๆ แต่อาจมีบางท่าน ที่เริ่มอยากจะศึกษาเรื่องกาแฟอย่างจริงจังบ้าง
แต่ไม่รู้จะเริ่มยังไง หรือหาความรู้จากไหน เดี๋ยวผมจะเอามาเล่าแบบเข้าใจง่าย ๆ ให้ฟังกันนะครับ
จุดประสงค์ที่ทำก็ไม่ใช่อะไร เพียงแต่สนใจแล้ว ก็ต้องไปให้สุด เพิ่มพูนความรู้ให้ตัวเองไปด้วย ยังไงรอติดตามในตอนต่อ ๆ ไปนะครับ หากมีคำถาม ก็สอบถามพูดคุยกันได้ที่หน้าเพจได้เลยครับผม
Post a Comment